Wełna kaszmir pozyskiwana jest z runa kozic kaszmirskich żyjących wysoko w górach w skrajnie ekstremalnych warunkach pogodowych. Ta część Himalajów charakteryzuje się bardzo zróżnicowanymi temperaturami. W nocy spadać mogą nawet do -25 stopni Celsjusza, w dzień zaś sięgają około 40 stopni Celsjusza. Przez takie warunki kozice wykształciły włosy, pozwalające im przetrwać. Włos jest cieniutki i unosi się w powietrzu jak puch.

Kaszmir w Europie

Do Europy kaszmir dotarł w XIX wieku. Jego wykorzystywanie na szeroką skalę jest zasługą francuskiej firmy Valerie Audresset, która zajmowała się wyrobami z wełny kaszmirowej przywożonej aż z Tybetu. Od XIX wieku wiele się zmieniło, jednak kaszmir nadal pozostał synonimem luksusu. Pozyskiwanie wełny jest procesem niezwykle czasochłonnym. Wymaga ono ręcznego wyczesywania kóz, a następnie oddzielania włosia zewnętrznego od puchowego. Do produkcji luksusowych wyrobów kaszmirowych wykorzystuje się puch, przy czym na jeden sweter potrzebna jest pozyskana z co najmniej dwóch kóz. Wszystkie te trudności w pozyskiwaniu wełny i niska wydajność jednej kozy sprawiają, że roczna produkcja kaszmiru wynosi zaledwie około 12 tys. ton. Dla porównania w tym samym czasie produkuje się około 2,1 mln wełny owczej.

Zalety kaszmiru

Kaszmir ma bardzo wiele zalet, które sprawiają, że produkty z niego stworzone czy też z jego domieszką są niezwykle luksusowe. Kaszmir to miękkie, długie i połyskliwe włókna, które przepięknie się prezentują. Dodatkowo kaszmir grzeje trzy razy lepiej niż wełna owcza. Ponadto jest to włókno higroskopijne – chłonie parę wodną z organizmu i transportuje ją na zewnątrz. Wiąże się z tym również fakt, że wyroby kaszmirowe są przewiewne, a skóra może oddychać.